Ησ. νγ ``Tα πάθη και ο θρίαμβος του δούλου του θεού `` (Α μέρος) by Dr. R. L. Hymers, Jr.

Ησ. 52:13 -15  Ιδού, ο δούλός μου θέλει ευοδωθή· θέλει υψωθή και δοξασθή και αναβή υψηλά σφόδρα.  Καθώς πολλοί έμειναν εκστατικοί επί σε, τόσον ήτο το πρόσωπον αυτού άδοξον παρά παντός ανθρώπου και το είδος αυτού παρά των υιών των ανθρώπων.
Ούτω θέλει ραντίσει πολλά έθνη· οι βασιλείς θέλουσι φράξει το στόμα αυτών επ' αυτόν· διότι θέλουσιν ιδεί εκείνο το οποίον δεν ελαλήθη προς αυτούς· και θέλουσι νοήσει εκείνο, το οποίον δεν ήκουσαν.

Αυτά τα εδάφια θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνονται στο κεφάλαιο νγ΄, παρά στο κεφάλαιο νβ΄, σύμφωνα με τον Δρ Τζον Γκιλ (Dr. John Gill), αλλά και την "συντριπτική πλειοψηφία" των σύγχρονων ερμηνευτών (Frank E. Gaebelein, D.D., The Expositor’s Bible Commentary, Regency Reference Library, 1986, volume 6, p. 300).

Ολόκληρο το χωρίο, από το εδάφιο 13 ως και το εδάφιο 12 του κεφαλαίου νγ΄, αναφέρεται στον "Πάσχοντα Δούλο" του Θεού. Ο Μάθιου Χένρι (Matthew Henry) είπε:
Αυτή η προφητεία, η οποία ξεκινάει εδώ και συνεχίζεται μέχρι το τέλος του επόμενου κεφαλαίου, μιλάει όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται για τον Ιησού Χριστό• οι αρχαίοι Ιουδαίοι καταλάβαιναν ότι μιλάει για τον Μεσσία, αν και οι σύγχρονοι [ραββίνοι] προσπαθούν σκληρά να το διαστρεβλώσουν... αλλά ο Φίλιππος, ο οποίος [από αυτό το χωρίο] κήρυξε τον Χριστό στον ευνούχο, δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι περί αυτού "λέγει τούτο ο προφήτης", περί αυτού και κανενός άλλου, Πράξεις των Αποστόλων η΄. 34,35
Τα αρχαία Ιουδαϊκά Ταργκούμ λένε ότι αναφέρεται στον Μεσσία, όπως και οι ραββίνοι της αρχαιότητας, Άβεν Εσδρά και Αλσέχ (John Gill, D.D., An Exposition of the Old Testament, The Baptist Standard Bearer, 1989 reprint, volume I, p. 309).

Επίσης, οι χριστιανοί ερμηνευτές σε όλη την Ιστορία έχουν δει αυτό το χωρίο ως προφητεία για τον Ιησού Χριστό. Ο Σπέρτζεον (Spurgeon) είπε:

Τι άλλο να κάνανε; 

Σε ποιον άλλον να αναφέρεται προφήτης; 

Αν ο άνθρωπος από τη Ναζαρέτ, ο Υιός του Θεού, δεν φαίνεται ξεκάθαρα σε αυτά τα τρία εδάφια, τότε παραμένουν σκοτεινά σαν τα μεσάνυχτα. 

Δεν διστάζουμε ούτε προς στιγμήν να εφαρμόσουμε κάθε λέξη στον Κύριό μας Ιησού Χριστό. (C. H. Spurgeon, “The Sure Triumph of the Crucified One,” The Metropolitan Tabernacle Pulpit, Pilgrim Publications, 1971 reprint, volume XXI, p. 241).

Όπως έχει αναφέρει ήδη ο Μάθιου Χένρι, ο Φίλιππος ο ευαγγελιστής είπε ότι

το συγκεκριμένο χωρίο της Γραφής προλέγει τα πάθη του Χριστού.

"Αποκριθείς δε ο ευνούχος προς τον Φίλιππον, είπε• Παρακαλώ σε, περί τίνος λέγει τούτο ο προφήτης; περί εαυτού περί άλλου τινός; Και ανοίξας ο Φίλιππος το στόμα αυτού και αρχίσας από της γραφής ταύτης, ευηγγελίσατο εις αυτόν τον Ιησούν" (Πράξεις Αποστόλων η΄. 34-35).

Εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα διαφορετικό από τα αρχαία Ταργκούμ, τους ραββίνους της αρχαιότητας, τον ευαγγελιστή Φίλιππο, και τους χριστιανούς ερμηνευτές των περασμένων αιώνων. Κάθε λέξη στο κείμενό μας είναι προφητεία για τον Μεσσία, τον Κύριο Ιησού Χριστό.

I. Πρώτον, βλέπουμε πώς ο Χριστός υπηρετεί τον Θεό.

Είναι ο Θεός Πατέρας που λέει τα λόγια του εδαφίου 13:

"Ιδού, ο δούλος μου θέλει ευοδωθή• θέλει υψωθή και δοξασθή και αναβή υψηλά σφόδρα"
       (Ησαΐας νβ΄. 13).

Ο Θεός μάς λέει να κοιτάξουμε τον "δούλο" Του. 

 Όταν ο Ιησούς κατέβηκε στη γη,"εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους" (Φιλιππησίους β΄. 7). έπραξε συνετά και με σοφία.

 Όλα όσα έκανε και είπε ο Ιησούς, κατά τον καιρό της διακονίας Του επί γης, τα έκανε με μεγάλη σοφία.

 Όταν ήταν μικρό παιδί στο ιερό, οι ραββίνοι έμειναν έκπληκτοι με την σοφία Του. 

Αργότερα, οι Φαρισαίοι και οι Σαδδουκαίοι δεν μπορούσαν να του απαντήσουν, και το στόμα του Πιλάτου, του Ρωμαίου ηγεμόνα, έκλεισε όταν μίλησε ο Ιησούς.

Μετά, το κείμενό μας λέει, σχετικά με τον Δούλο του Θεού,

"θέλει υψωθή και δοξασθή και αναβή υψηλά σφόδρα"
       (Ησαΐας νβ΄. 13).

Ο (Dr. Edward J. Young) τόνισε ότι "Είναι αδύνατον να διαβάσουμε αυτά τα λόγια χωρίς να μας θυμίσουν την υπερύψωση του Χριστού που περιγράφεται στην Επιστολή προς Φιλιππησίους β΄. 9-11 και στις Πράξεις Αποστόλων β΄. 33" (Edward J. Young, Ph.D., The Book of Isaiah, Eerdmans, 1972, volume 3, p. 336).

"Διά τούτο και ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα" (Φιλιππησίους β΄. 9).

"Τούτον τον Ιησούν ανέστησεν ο Θεός, του οποίου πάντες ημείς είμεθα μάρτυρες. Αφού λοιπόν υψώθη διά της δεξιάς του Θεού...εξέχεε τούτο (Πράξεις Αποστόλων β΄. 32-33).

"Ιδού, ο δούλος μου θέλει ευοδωθή• θέλει υψωθή και δοξασθή και αναβή υψηλά σφόδρα"
       (Ησαΐας νβ΄. 13).

Θα υψωθεί. Θα δοξαστεί. Θα ανέβει υπερβολικά ψηλά. Εδώ έχουμε λόγια που αντικατροπτίζουν τα στάδια της εξύψωσης τους Χριστού. 

Ανασταίνεται και ανεβαίνει από τους νεκρούς! 

Δοξάζεται καθώς ανεβαίνει στους Ουρανούς κατά την ανάληψή Του! 

Είναι καθισμένος τώρα στα δεξιά του Θεού! Υψωμένος! Δοξασμένος! Υπερβολικά ψηλά, στα δεξιά του Θεού στον Ουρανό! Αμήν!

Υψωμένος Αυτός για να πεθάνει,  "Τετέλεσται" κράζει•
Τώρα στον ουρανό υψωμένος•  Αλληλούια! Τι Σωτήρας!

"Ιδού, ο δούλος μου θέλει ευοδωθή• θέλει υψωθή και δοξασθή και αναβή υψηλά σφόδρα"
       (Ησαΐας νβ΄. 13).

Ο Ιησούς είναι, και πάντα θα είναι,  αναστημένος από τους νεκρούς, ανυψωμένος στον Ουρανό, καθισμένος στο θρόνο.

 Αλληλούια!

II. Δεύτερον, βλέπουμε τη θυσία του Χριστού για την αμαρτία.

"Καθώς πολλοί έμειναν εκστατικοί επί σε, τόσον ήτο το πρόσωπον αυτού άδοξον παρά παντός ανθρώπου και το είδος αυτού παρά των υιών των ανθρώπων" (Ησαΐας νβ΄. 14).

Ο Δρ Γιανγκ είπε πως αυτοί που είδαν "την τρομερή παραμόρφωση του δούλου, θα ήταν τόσο τρομαγμένοι και συγκλονισμένοι... η παραμόρφωσή του θα ήταν τόσο μεγάλη που δεν θα έμοιαζε πια με άνθρωπο. 

Αυτός είναι ένας εξαιρετικά δυνατός τρόπος για να μας πει πόσο πολύ υπέφερε" (ibid., pp. 337-338).

Ο Ιησούς παραμορφώθηκε βάναυσα κατά τη διάρκεια των παθών Του. 

Τη νύχτα πριν σταυρωθεί, ήταν "εις αγωνίαν", "έγεινε δε ο ιδρώς αυτού ως θρόμβοι αίματος

καταβαίνοντες εις την γην" (Κατά Λουκάν κβ΄. 44). Αυτό έγινε πριν τον συλλάβουν.

Εκεί στη Γεσθημανή, η κρίση κατά της αμαρτίας σας, άρχισε να πέφτει επάνω στον Χριστό. 

 'Οταν ήρθαν οι στρατιώτες να τον συλλάβουν, ήταν ήδη μουσκεμένος με αιματηρό ιδρώτα.

Μετά, Τον πήραν και Τον χτύπησαν στο πρόσωπο. 

Σε ένα άλλο κείμενο, ο προφήτης Ησαΐας μάς λέει ότι ο Πάσχοντας Δούλος είπε:

"Τον νώτόν μου έδωκα εις τους μαστιγούντας και τας σιαγόνας μου εις τους μαδίζοντας• δεν έκρυψα το πρόσωπόν μου από υβρισμών και εμπτυσμάτων" (Ησαΐας ν΄. 6).

Ο Λουκάς είπε: "ερράπιζον το πρόσωπον αυτού" (Κατά Λουκάν κβ΄. 64).  

Ο Μάρκος είπε πως ο Πιλάτος "εμαστίγωσεν αυτόν" (Κατά Μάρκον ιε΄. 15).  

Ο Ιωάννης είπε:

"Τότε λοιπόν έλαβεν ο Πιλάτος τον Ιησούν και εμαστίγωσε. Και οι στρατιώται, πλέξαντες στέφανον εξ ακανθών, έθεσαν επί της κεφαλής αυτού και ενέδυσαν αυτόν ιμάτιον πορφυρούν και έλεγον• Χαίρε βασιλεύ των Ιουδαίων• και έδιδον εις αυτόν ραπίσματα" (Κατά Ιωάννην ιθ΄. 1-3).

Τότε, Του κάρφωσαν τα χέρια και τα πόδια στον Σταυρό.

 Όπως το έθεσε ο Δρ Γιανγκ, "η μορφή Του ήταν τόσο παραμορφωμένη που δεν έμοιαζε πια με άνθρωπο" (ibid., p. 338).

"Καθώς πολλοί έμειναν εκστατικοί επί σε, τόσον ήτο το πρόσωπον αυτού άδοξον παρά παντός ανθρώπου και το είδος αυτού παρά των υιών των ανθρώπων" (Ησαΐας νβ΄. 14).

Οι περισσότερες σύγχρονες εικόνες δεν είναι τόσο ακριβείς όσο "Τα πάθη του Χριστού" του Μελ Γκίμπσον (Mel Gibson), όσον αφορά την εμφάνιση του Χριστού αφού Τον είχαν μαστιγώσει, χτυπήσει και σταυρώσει.

Το Σκόφιλντ Στάντι Βάιμπλ (The Scofield Study Bible) λέει για αυτό το εδάφιο, "Η κυριολεκτική απόδοση είναι τρομερή: 'Η εμφάνισή Του ήταν τόσο παραμορφωμένη από τη μορφή ανθρώπου, ώστε το παρουσιαστικό Του δεν ήταν σαν υιού ανθρώπου', δηλ. ανθρώπινο. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα των βαρβαροτήτων του κεφαλαίου κς΄ του Ματθαίου..." Ακούστε έναν ύμνο από τον Τζόσεφ Χάρτ (Joseph Hart) (1712-1768),

Με αγκάθια ο κρόταφός Του αιμοραγούσε,
Ποτάμια αίματος από κάθε πλευρά,
Η πλάτη Του γεμάτη μαστιγώματα,
Μα πιο κοφτερά μαστιγώματα του σκίζουν την καρδιά.
Καρφωμένος γυμνός στο καταραμένο ξύλο, Εκτεθειμένος στη γη και τον ουρανό ψηλά,
Ένα θέαμα πληγών και αίματος,
Μία επιδειξη πληγωμένης αγάπης!
   (“His Passion” από τον Joseph Hart, 1712-1768;
      με τη μελωδία του “‘Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).klik εδώ 'Tis Midnight; and on Olive's Brow (Olive's Brow)

Και γιατί, αγαπημένε Σωτήρα, πες μου γιατί,
Υπέφερες εκεί ματωμένος;
Ποιο δυνατό κίνητρο σε παρακίνησε;
Το κίνητρο ήταν απλό, ήταν όλα από αγάπη!
   (“Gethsemane, the Olive-Press!” από τον Joseph Hart, 1712-1768;
      με τη μελωδία του “‘Tis Midnight, and on Olive’s Brow”).

Γιατί, αγαπημένε Σωτήρα, πες μου γιατί το πρόσωπό Σου ήταν "άδοξον παρά παντός ανθρώπου και το είδος [Σου] παρά των υιών των ανθρώπων"; 

Η απάντηση δίνεται στο τέλος του εδαφίου 12, στο κεφάλαιο νγ΄, "εβάστασε τας αμαρτίας πολλών" (Ησαΐας νγ΄. 12). 

Αυτή είναι η θυσία του Χριστού για τις αμαρτίες σας, η θυσία ενός αντικαταστάτη. 

Ο Ιησούς υποφέρει και πεθαίνει για τις αμαρτίες σας, στην θέση σας, επάνω στον Σταυρό!

 Έτσι βλέπουμε πώς ο Χριστός υπηρέτησε τον Θεό.

 Έτσι βλέπουμε την θυσία του Χριστού που πληρώνει το τίμημα για την αμαρτία σας.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ... 

Επιμέλεια κειμένου: Λυκοπάντης Γιώργος xristianikanea.gr

``Tα πάθη και ο θρίαμβος του δούλου του θεού `(β μέρος) by Dr. R. L. Hymers, Jr.

Αν έχεις απορίες, η οτιδήποτε άλλο θέλεις να μάθεις, η αν ακόμα θέλεις να έρθεις να ακούσεις ένα κήρυγμα μέσα από την Αγία Γραφή, επικοινώνησε μαζί μας στα τηλ. 6938956652 η με email κάνοντας κλικ στην παρακάτω εικόνα.

 

Διεύθυνση εκκλησίας Νικηφόρου Βρεττάκου Ασγούρου Ρόδος