ΜΑΤ.ΙΒ’24 Οι δε Φαρισαίοι ακούσαντες είπον· Ούτος δεν εκβάλλει τα δαιμόνια ειμή διά του Βεελζεβούλ, του άρχοντος των δαιμονίων.
Αδερφοί, αυτοί είμαστε οι άνθρωποι δυστυχώς!
Πρέπει να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις του κόσμου τα λόγια και τις διάφορες γνώμες και τις διάφορες αντιδράσεις.
Ο κόσμος είναι σαν την άμμο. Κινείται, δεν έχει κάποια βάση.
Εμείς έχουμε βάση, έχουμε θεμέλιο.
Ξέρουμε πού πατάμε, πού στεκόμαστε, τι θέλουμε και τι αγωνιζόμαστε και πού θα πάμε. Ο κόσμος δεν ξέρει. Οπότε, πώς κρίνουν τις δικές μας πράξεις όλοι αυτοί;
Ξέρουμε πού πατάμε, πού στεκόμαστε, τι θέλουμε και τι αγωνιζόμαστε και πού θα πάμε. Ο κόσμος δεν ξέρει. Οπότε, πώς κρίνουν τις δικές μας πράξεις όλοι αυτοί;
Πώς έκριναν τις πράξεις του Κυρίου, τα λόγια Του; Με τι κριτήρια τα έκριναν; Με αυτά που ο καθένας είχε
συσσωρεύσει μέσα του από τον εαυτό του, από τον κόσμο, από χίλια δύο πράγματα, κινούμενος από ποιους ξέρει που.
συσσωρεύσει μέσα του από τον εαυτό του, από τον κόσμο, από χίλια δύο πράγματα, κινούμενος από ποιους ξέρει που.
Και έχεις ένα πλήθος που τη μια φώναζε “Ωσαννά τω υιώ Δαβίδ” και από την άλλη<<Ούτος δεν εκβάλλει τα δαιμόνια ειμή διά του Βεελζεβούλ, του άρχοντος των δαιμονίων>>Ο κόσμος κινείται σαν την άμμο.
Πρέπει να προσέχουμε ώστε να μην επηρεαζόμαστε ποτέ από αυτά που λέει ο κόσμος.
Εμείς έχουμε χαράξει μια πορεία, αγνή, καθαρή από τον Αδάμ και τον Άβελ. Την έχει ξεκαθαρίσει ο Θεός την οδό Του. Αμήν. Λέγεται ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ. Εκεί ακριβώς επάνω πατάμε.
Τώρα, αν μιλώντας για το Χριστό αγαθοποιώντας, όντας γεμάτος αγάπη, προσευχή για τον κόσμο και ευλογία γι’ αυτούς, ακούς τους ανθρώπους να σε αποδοκιμάζουν και να λένε χίλια δυο εναντίον σου, μη σαλευτείς.
Αυτή είναι η φυσιολογική αντίδραση που είχε ο κόσμος πάντα. Μη μας κακοφανεί αυτό το πράγμα, η αντίδρασή τους δηλαδή. Δεν κακοφάνηκε στον Κύριο. Τους μυκτήρισε αλλά …….. το περίμενε. Γιατί ο άρχων του κόσμου τούτου, είναι ο διάβολος. Και ο κόσμος αγαπάει το δικό του. Δεν αγαπάει αυτό που δεν ανήκει στον κόσμο.
Εμείς είμαστε <<εξωγήινοι>>, πώς να το κάνουμε, είμαστε ουράνια όντα. Δεν ανήκουμε στο σύστημα αυτό του κόσμου, το φρόνημα του κόσμου.
Ποιος ήταν ο“…Βεελζεβούλ…” τον ονόμαζαν κοροϊδευτικά, που θα πει ο κύριος των μυιών (μυγών). Ήταν η κύρια θεότητα των Φιλισταίων.
Βλέπουμε το βεελζεβούλ να αναφέρετε και στην Β`βασ. α. 2-6
Β’ΒΑΣ.Α’2-6 Και έπεσεν ο Οχοζίας διά του δρυφράκτου του υπερώου αυτού, το οποίον ήτο εν Σαμαρεία, και ηρρώστησε· και απέστειλε μηνυτάς, ειπών προς αυτούς, Υπάγετε, ερωτήσατε τον Βέελ-ζεβούλ, τον θεόν της Ακκαρών, αν έχω να αναλάβω από της αρρωστίας ταύτης. 3 Αλλ' ο άγγελος Κυρίου είπε προς Ηλίαν τον Θεσβίτην, Σηκώθητι, ανάβα εις συνάντησιν των μηνυτών του βασιλέως της Σαμαρείας και ειπέ προς αυτούς, Επειδή δεν είναι Θεός εν τω Ισραήλ, διά τούτο υπάγετε να ερωτήσητε τον Βέελ-ζεβούλ, τον θεόν της Ακκαρών; 4 Τώρα λοιπόν ούτω λέγει ο Κύριος· Δεν θέλεις καταβή από της κλίνης, εις την οποίαν ανέβης, αλλ' εξάπαντος θέλεις αποθάνει. Και ανεχώρησεν ο Ηλίας. 5 Και επέστρεψαν οι μηνυταί προς αυτόν· ο δε είπε προς αυτούς, Διά τι επεστρέψατε; 6 Και είπον προς αυτόν, Άνθρωπος τις ανέβη εις συνάντησιν ημών και είπε προς ημάς, Υπάγετε, επιστρέψατε προς τον βασιλέα, όστις σας απέστειλε, και είπατε προς αυτόν, ούτω λέγει Κύριος· Επειδή δεν είναι Θεός εν τω Ισραήλ, διά τούτο στέλλεις να ερωτήσης τον Βέελ-ζεβούλ, τον θεόν της Ακκαρών; δεν θέλεις λοιπόν καταβή από της κλίνης, εις την οποίαν ανέβης, αλλ' εξάπαντος θέλεις αποθάνει.
Θυμάστε αδερφοί όταν ο Οχοζίας έπεσε από το δρύφρακτο στη Σαμάρεια και αρρώστησε, και έστειλε μηνυτές και τους είπε, πηγαίνετε να ρωτήσετε το Βεελζεβούλ, το θεό της Ακκαρών αν θα γίνω καλά από αυτή την αρρώστια;
Αλλά ο άγγελος του Κυρίου, βρίσκει τον Ηλία το Θεσβίτη και του λέει, ότι ο Οχοζίας έστειλε στο Βεελζεβούλ για να μάθει για την αρρώστια του, θαρρείς και δεν υπήρχε Θεός στον Ισραήλ!!!
Βλέπετε ο Θεός πώς προσβάλλεται;
Τώρα, ο“…Βεελζεβούλ…” θα πει «κύριος της κοπριάς», ή κατά μία άλλη έκδοση μπορεί να σημαίνει «κύριος του οίκου».
Προσέξτε τώρα αυτούς τους Φαρισαίους, είδαν μπροστά στα μάτια τους τυφλό άνθρωπο και κουφό και τον ήξεραν, οπωσδήποτε το ήξεραν ότι ήταν δαιμονιζόμενος και τώρα να βλέπει και να ακούει μια χαρά μπροστά τους.
Τι είπαν; “…Ούτος δεν εκβάλλει τα δαιμόνια ειμή δια του Βεελζεβούλ…”, με τη δύναμη του Βεελζεβούλ τα κάνει αυτά.
Αδελφοί, οι Φαρισαίοι είναι πάντα οι ίδιοι.
Μόλις δουν κάποιο με το Πνεύμα Του Θεού πάνω του, αρχίζουν τα λόγια. Με ποια εξουσία τα κάνει αυτά, τι θέλει να δείξει, ποιος είναι αυτός.......κ.α.
Τώρα, “…Βεελζεβούλ…” οπωσδήποτε ήταν ένα ψευδώνυμο που είχαν προσάψει οι Φαρισαίοι στον άρχοντα των δαιμονίων με σκοπό τη δυσφήμηση. Δηλαδή, να προσάψουν κάποιο άσχημο κακό όνομα στο διάβολο.
Ο BRUCE (ΜΠΡΟΥΣ), ο οποίος ήταν ένας σχολιαστής της γραφής λέει ότι: Είναι ένα αποδοκιμαστικό επίθετο. Δηλαδή, που φέρνει εξευτελισμό και δημόσια καταισχύνη. Δηλαδή αυτό, το ότι το προσάρμοσαν στον Κύριο, έφερνε εξευτελισμό και δημόσια καταισχύνη. Ήταν φοβερή ντροπή αυτό το πράγμα. Ήταν μια βλάσφημη και ασεβής σύνδεση που έκαναν του διαβόλου με τον Κύριο.
Ο όρος αυτός ήταν κατ’ εξοχήν όρος που αναφερόταν στον διάβολο, τον άρχοντα των δαιμονίων. Και αυτό το βλέπουμε εκεί που λέει ο Κύριος, ΜΑΤ.ΙΒ’26 Και αν ο Σατανάς τον Σατανάν εκβάλλη, διηρέθη καθ' εαυτού· πως λοιπόν θέλει σταθή η βασιλεία αυτού;
Τους μιλάει ο Κύριος εδώ.
Δηλαδή, πήρε αυτό που είπανε στο ΜΑΤ.ΙΒ’24 “…ειμή δια του Βεελζεβούλ…” και λέει στο ΜΑΤ.ΙΒ’26 “Και αν ο Σατανάς τον Σατανάν εκβάλλη…”. Ερμηνεύει δηλαδή το “…Βεελζεβούλ…” ο Κύριος εδώ.
Συνεχίζει να τους μιλά ξέρωντας τις σκέψεις τους, λέγοντάς τους, ΜΑΤ.ΙΒ’25-26 Νοήσας δε ο Ιησούς τους διαλογισμούς αυτών, είπε προς αυτούς· Πάσα βασιλεία διαιρεθείσα καθ' εαυτής ερημούται, και πάσα πόλις ή οικία διαιρεθείσα καθ' εαυτής δεν θέλει σταθή. 26 Και αν ο Σατανάς τον Σατανάν εκβάλλη, διηρέθη καθ' εαυτού· πως λοιπόν θέλει σταθή η βασιλεία αυτού;
Δηλαδή, τι τους λέει εδώ; Ο διάβολος κάνει τα πάντα να κρατήσει την βασιλεία του.
Είναι αδύνατο ο ίδιος να καταστρέφει τον εαυτό του.
Κανένα σπίτι δε μάχεται τον εαυτό του, αλλιώς δεν μπορεί να σταθεί. Αλλά για να στέκεται η βασιλεία του διαβόλου όλο αυτό τον καιρό, σημαίνει, ότι ο διάβολος διάβολο δε βγάζει.
Θυμάστε τι είπε ο Κύριος; Όταν ένα δαιμόνιο βγει, μετά αυτό επιστρέφει εκεί να δει, είναι όλα εντάξει?
Οι Ραββινικοί εξορκιστές. Οι ίδιοι οι οποίοι πρόφεραν το Δεκαβάλα, κατάρα του Δεκαβάλα στον YITZHAK RABIN (ΓΙΤΖΑΚ ΡΑΜΠΙΝ) και το σκότωσαν, οι ίδιοι, είναι μάγοι. Έχουν αρνηθεί τον Κύριο, δεν έχουν το Πνεύμα του Θεού, είναι γεμάτοι από το πνεύμα του Αντίχριστου και είναι μάγοι. Αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το Λόγο σα μαγεία.
Ακούστε τι λέει:
Ραββινικοί εξορκιστές χρησιμοποιούσαν όρκο ΑΚΑΛ και τα νούμερα ΚΕΣΒΗΛ για να διώξουν δαίμονες. Ο όρκος και τα νούμερά τους αποκαλύπτονταν σύμφωνα με τη διδασκαλία τους από τους πονηρούς αγγέλους οι οποίοι είχαν συσχετιστεί με γυναίκες και έτσι ήρθε ο κατακλυσμός.
Στη γέννεση λέει: ΓΕΝ.Σ’4 “…οι υιοί του Θεού εισήλθον εις τας θυγατέρας των ανθρώπων…”
Εδώ τώρα που λέει “οι υιοί του Θεού…”, αυτοί νομίζουν ότι είναι άγγελοι, και ότι αυτοί οι άγγελοι που έγιναν δαίμονες, αυτοί τους αποκάλυπταν τι νούμερα και τι πράγματα έπρεπε να πούνε για να γίνει ο εξορκισμός.
Ακούστε ένα εξορκισμό, ένα παράδειγμα επιτίμησης δαιμονίων από τους εξορκιστές:
Έλεγαν στο δαίμονα, σκασμένος, καταραμένος, εξαφανισμένος, εξορκισμένος, εξορισμένος να είσαι, ΜΠΑΡΤΙ ΜΠΑΡΤΕΜΑ ΧΑΣΜΑΓΩΓ ΜΕΡΙΓΩΓ ΙΣΠΑΧΑΜ.
Αυτό ήταν η φράση που έλεγαν στο δαίμονα για να φύγει. Και ο διάβολος ξέρετε τι τους έκανε; Τους κορόιδευε.
Λέει ο Ιησούς στο ΜΑΤ.ΙΒ’27-28 Και αν εγώ διά του Βεελζεβούλ εκβάλλω τα δαιμόνια, οι υιοί σας διά τίνος εκβάλλουσι; διά τούτο αυτοί θέλουσιν είσθαι κριταί σας. 28 Αλλ' εάν εγώ διά Πνεύματος Θεού εκβάλλω τα δαιμόνια, άρα έφθασεν εις εσάς η βασιλεία του Θεού.
Δηλαδή, τι ήθελε να τους πει;
Ο Ιησούς είχε αποτελέσματα, επιτιμούσε τους δαίμονες και έφευγαν.
Εάν αυτό το έκανε με τη δύναμη του Βεελζεβούλ λέει, αυτοί οι δικοί σας που δεν είχαν αποτελέσματα, αναμφίβολα δεν είχαν, με ποια δύναμη τα κάνουν;
Δηλαδή, αν η δική Μου δύναμη είναι δύναμη του διαβόλου και έχω αποτελέσματα, οι υιοί σας, που δεν έχουν αποτελέσματα, με τίνος δύναμη τα κάνουν;
Εάν αυτή είναι η δύναμη του Θεού, τότε ποιος είναι ποιο μεγάλος, Ο Θεός ή ο διάβολος;
Ο Ιησούς είχε αποτελέσματα, επιτιμούσε τους δαίμονες και έφευγαν.
Εάν αυτό το έκανε με τη δύναμη του Βεελζεβούλ λέει, αυτοί οι δικοί σας που δεν είχαν αποτελέσματα, αναμφίβολα δεν είχαν, με ποια δύναμη τα κάνουν;
Δηλαδή, αν η δική Μου δύναμη είναι δύναμη του διαβόλου και έχω αποτελέσματα, οι υιοί σας, που δεν έχουν αποτελέσματα, με τίνος δύναμη τα κάνουν;
Εάν αυτή είναι η δύναμη του Θεού, τότε ποιος είναι ποιο μεγάλος, Ο Θεός ή ο διάβολος;
Καταλαβαίνεται τι ήθελε να τους πει;
Δηλαδή, εσείς που λέτε ότι έχετε τη δύναμη του Θεού, δεν έχετε αποτελέσματα. Άρα, Εγώ που λέτε ότι έχω τη δύναμη του διαβόλου, έχω αποτελέσματα;
Πώς γίνεται αυτό το πράγμα; Γιατί είναι γνωστό, ότι ο Θεός είναι μεγαλύτερος από το διάβολο.
Δηλαδή, εσείς που λέτε ότι έχετε τη δύναμη του Θεού, δεν έχετε αποτελέσματα. Άρα, Εγώ που λέτε ότι έχω τη δύναμη του διαβόλου, έχω αποτελέσματα;
Πώς γίνεται αυτό το πράγμα; Γιατί είναι γνωστό, ότι ο Θεός είναι μεγαλύτερος από το διάβολο.
Εάν αναφέρεται λοιπόν, στους Ραβινικούς εξορκιστές, σ’ αυτούς που ήταν, και εξόρκιζαν με τον τρόπο που εξόρκιζαν, και αυτοί δεν είχαν αποτελέσματα, και αν αυτή ήταν η δύναμη του Θεού, τότε ποια δύναμη ήταν αυτή που ο Χριστός έφερνε αυτά τα αποτελέσματα;
Εάν αναφέρεται στους μαθητές, γιατί τους έστελνε ανά δύο και έβγαζαν δαιμόνια και είπαν ότι, ΛΟΥΚ.Ι’17 “…Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσονται εις ημάς…”τότε, εκείνοι με τίνος δύναμη το έκαναν; Γιατί τη δύναμη που πήραν οι απόστολοι, ποιος τους την έδωσε; Ο Κύριος.
Εάν αναφέρεται στους μαθητές, γιατί τους έστελνε ανά δύο και έβγαζαν δαιμόνια και είπαν ότι, ΛΟΥΚ.Ι’17 “…Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσονται εις ημάς…”τότε, εκείνοι με τίνος δύναμη το έκαναν; Γιατί τη δύναμη που πήραν οι απόστολοι, ποιος τους την έδωσε; Ο Κύριος.
Βλέπετε; όπως και να το πάρεις, τους σκλήρυνε ο Κύριος με τα λόγια, δεν μπορούσαν να απαντήσουνε. Τους έδειχνε την ανοησία τους.
Με άλλα λόγια, αν πάρουμε την πρώτη εκδοχή, οι Φαρισαίοι υπηρετούσαν κάτι που ήταν πολύ χειρότερο από το διάβολο.
Δηλαδή, εάν ο Χριστός υποτίθεται τα έκανε με τη δύναμη του Βεελζεβούλ και είχαν αποτελέσματα, αυτοί λοιπόν ποιον υπηρετούσαν και δεν είχαν αποτελέσματα;
Δε θα πρέπει να ήταν Θεός, γιατί εάν ήταν Θεός, θα είχαν αποτελέσματα. Άρα, ή η βασιλεία του σατανά έχει διαιρεθεί, που δεν έχει διαιρεθεί, ή είναι δάκτυλος του Θεού. Δεν υπήρχε άλλο αποτέλεσμα.
Δηλαδή, εάν ο Χριστός υποτίθεται τα έκανε με τη δύναμη του Βεελζεβούλ και είχαν αποτελέσματα, αυτοί λοιπόν ποιον υπηρετούσαν και δεν είχαν αποτελέσματα;
Δε θα πρέπει να ήταν Θεός, γιατί εάν ήταν Θεός, θα είχαν αποτελέσματα. Άρα, ή η βασιλεία του σατανά έχει διαιρεθεί, που δεν έχει διαιρεθεί, ή είναι δάκτυλος του Θεού. Δεν υπήρχε άλλο αποτέλεσμα.
ΛΟΥΚ.ΙΑ’20 Αλλ' εάν διά του δακτύλου του Θεού εκβάλλω τα δαιμόνια, άρα έφθασεν εις εσάς η βασιλεία του Θεού.
Οι μάγοι του Φαραώ. Όταν είδαν πια ότι δεν μπορούσαν να μιμηθούν αυτά τα οποία έκανε ο Μωυσής και προσπάθησαν με τις επωδές τους και τις μαγείες τους να βγάλουν σκνίπες και τα υπόλοιπα και δεν μπορούσαν να το κάνουν, πάνε στο Φαραώ και του λένε, ΕΞ.Η’19 “Τότε είπον οι μάγοι προς τον Φαραώ, Δάκτυλος Θεού είναι τούτο…”
Λέει στο ΜΑΤ.ΙΒ’29 Η πως δύναταί τις να εισέλθη εις την οικίαν του δυνατού και να διαρπάση τα σκεύη αυτού, εάν πρώτον δεν δέση τον δυνατόν; και τότε θέλει διαρπάσει την οικίαν αυτού.
Πρέπει να είναι κάποιος που είναι ισχυρότερος για να μπει και να αρπάξει την οικία του δυνατού. Δεν μπορείς να το βγάλεις αυτόν από μέσα, αν δεν είσαι δυνατότερός του, αν δηλαδή, δεν έρθει κάποιος δυνατότερος.
Ο Ησαίας λέει: ΗΣ.ΞΑ’1-2 Πνεύμα Κυρίου του Θεού είναι επ' εμέ· διότι ο Κύριος με έχρισε διά να ευαγγελίζωμαι εις τους πτωχούς· με απέστειλε διά να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω ελευθερίαν εις τους αιχμαλώτους και άνοιξιν δεσμωτηρίου εις τους δεσμίους· 2 διά να κηρύξω ενιαυτόν ευπρόσδεκτον του Κυρίου και ημέραν εκδικήσεως του Θεού ημών· διά να παρηγορήσω πάντας τους πενθούντας·
Ο Ησαίας λέει: ΗΣ.ΞΑ’1-2 Πνεύμα Κυρίου του Θεού είναι επ' εμέ· διότι ο Κύριος με έχρισε διά να ευαγγελίζωμαι εις τους πτωχούς· με απέστειλε διά να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω ελευθερίαν εις τους αιχμαλώτους και άνοιξιν δεσμωτηρίου εις τους δεσμίους· 2 διά να κηρύξω ενιαυτόν ευπρόσδεκτον του Κυρίου και ημέραν εκδικήσεως του Θεού ημών· διά να παρηγορήσω πάντας τους πενθούντας·
Αυτό είναι άμεσα συνδεδεμένο με τη βασιλεία του Θεού.
Και σαν να τους λέει ο Κύριος αυτό που είπε ο Ησαΐας. Και όλοι οι προφήτες προφήτευσαν αυτό το πράγμα, ότι γίνεται μπροστά σας. Γιατί λέει συγκεκριμένα, ότι επιτίμησε το δαιμονιζόμενο τυφλό και κουφό (ΜΑΤ.ΙΒ’28) και τον ελευθέρωσε ο Κύριος. Δηλαδή, έσπασε τη δύναμη του διαβόλου και ο άνθρωπος ήρθε στο φως της ελευθερίας. Έφυγε από τη σκιά του θανάτου και ήρθε στο φως της ζωής.
Και τους λέει λοιπόν, αν αυτά είναι από τη δύναμη του Θεού, από το δάκτυλο του Θεού, άρα έφθασε σε σας η βασιλεία του Θεού. Ήταν δηλαδή, αυτά ενωμένα μαζί, ήταν αλληλένδετα.
Όταν δούμε τα έργα του διαβόλου να καταστρέφονται, έφθασε η βασιλεία του Θεού.
Το ίδιο ακριβώς κάνει και ο Θεός σήμερα. Γι’ αυτό βλέπουμε τα δαιμόνια να σφαδάζουν και να πέφτουν κάτω και να τσιρίζουν και να φωνάζουν και να φεύγουν, γιατί ήρθε η βασιλεία του Θεού.
Και ένα παράξενο πράγμα: Όποτε υπάρχει αυτή η ακινησία και η απραξία η πνευματική, δεν ακούς τίποτε για δαιμόνια, ενώ βρίθει ο τόπος, δεν ακούς τίποτα. Μόλις ο Θεός αρχίζει να εργάζεται και το Πνεύμα Του να καίει και πάλι, τι γίνεται; Αμέσως αρχίζουν να φανερώνονται τα δαιμόνια και να φαίνεται η ήττα τους παταγωδώς. Και θα φανεί ακόμα περισσότερο.
Τι μαθαίνουμε λοιπόν για τα δαιμόνια; Θα δούμε 12 διδάγματα
1ΟΝ. Ότι τα δαιμόνια κατοικούν, έχουν σπίτι κι’ αυτά.
2ΟΝ. Μαθαίνουμε επίσης ότι μπορούν να ξαναμπούν τα δαιμόνια στον άνθρωπο.
ΜΑΡ.Θ’25 Ιδών δε ο Ιησούς ότι επισυντρέχει όχλος, επετίμησε το πνεύμα το ακάθαρτον, λέγων προς αυτό· το πνεύμα το άλαλον και κωφόν, εγώ σε προστάζω, Έξελθε απ' αυτού και μη εισέλθης πλέον εις αυτόν.
Βλέπουμε ότι ο Κύριος μπορεί να τα βγάλει, να επιτιμηθούν, να φύγουν. Αλλά μπορούν να ξαναμπούν στον άνθρωπο, εάν δεν τακτοποιηθεί ο άνθρωπος σωστά απέναντι στον Κύριο. Εάν δε φρουρήσεις την οικία σου, εάν δε σταθείς όπως ο Κύριος σε θέλει, είσαι πάρα πολύ ανοικτός στο να έρθει πάλι το δαιμόνιο εκείνο με άλλα 7 και να κατοικήσει ξανά μέσα σου.
3ΟΝ. Ότι κατοικούν στην ερημιά και στην αχρειότητα.
ΙΟΥΔ.6 και αγγέλους οίτινες δεν εφύλαξαν την εαυτών αξίαν, αλλά κατέλιπον το ίδιον αυτών κατοικητήριον, εφύλαξε με παντοτεινά δεσμά υποκάτω του σκότους, δια την κρίσιν της μεγάλης ημέρας
“…υποκάτω του σκότους…”
4ΟΝ. Ότι, τα δαιμόνια διαμένουν σε βασανισμό και μοναξιά.
5ΟΝ. Ότι, ο Θεός καθαρίζει και διακοσμεί τον οίκο, τον άνθρωπο δηλαδή.
6ΟΝ. Ότι, πρέπει ο οίκος αυτός να ξαναγεμίσει, να πληρωθεί με το φως και με την παρουσία του Θεού.
7ΟΝ. Ότι, αν ο οίκος αυτός πληρωθεί, δεν μπορεί ο διάβολος να ξαναμπεί. Γι’ αυτό λέει
ΕΦ.Ε’18 “…αλλά πληρούσθε διά του Πνεύματος.”
Να γεμίζουμε με Άγιο Πνεύμα κάθε μέρα, για να μην μπορεί να μπει άλλο πνεύμα μέσα μας. Όταν ξεχειλίζει από μέσα σου το Πνεύμα το Άγιο, δεν μπορεί να μπει ο διάβολος, είναι αδύνατο.
8ΟΝ. Ότι, περισσότερα από ένα δαιμόνιο μπορεί να κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο.
ΜΑΡ.Θ’25 “…επετίμησε το πνεύμα το ακάθαρτον, λέγων προς αυτό· το πνεύμα το άλαλον και κωφόν…”
Ήταν ένα πνεύμα άλαλο και ένα πνεύμα κουφό.
Ήταν ένα πνεύμα άλαλο και ένα πνεύμα κουφό.
Αλλά έχουμε και την περίπτωση εκείνη του δαιμονιζόμενου των Γαδαρηνών, που λέει στο
ΜΑΡ.Ε’9 Και ηρώτησεν αυτόν· Τι είναι το όνομά σου; Και απεκρίθη λέγων· Λεγεών είναι το όνομά μου, διότι πολλοί είμεθα.
Και ξέρουμε από την πείρα μας, ότι απαντάει το πρώτο δαιμόνιο το οποίο έχει μπει……….
Είδατε που λέει,στο ΜΑΤ.ΙΒ’43-45 Όταν δε το ακάθαρτον πνεύμα εξέλθη από του ανθρώπου, διέρχεται δι' ανύδρων τόπων και ζητεί ανάπαυσιν και δεν ευρίσκει. 44 Τότε λέγει· Ας επιστρέψω εις τον οίκόν μου, όθεν εξήλθον· και ελθόν ευρίσκει αυτόν κενόν, σεσαρωμένον και εστολισμένον. 45 Τότε υπάγει και παραλαμβάνει μεθ' εαυτού επτά άλλα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, και εισελθόντα κατοικούσιν εκεί, και γίνονται τα έσχατα του ανθρώπου εκείνου χειρότερα των πρώτων. Ούτω θέλει είσθαι και εις την γενεάν ταύτην την πονηράν.
Και από ότι φαίνεται τώρα, από το πρώτο δαιμόνιο που καλεί και όλα τα άλλα, αυτό είναι που έχει θα λέγαμε την εξουσία στο ποιο θα μπει και στο ποιο θα βγει, άσχετα αν μέσα εκεί (στον άνθρωπο) κατοικούν πιο ισχυρά δαιμόνια από αυτό το οποίο ξεκίνησε όλη την υπόθεση.
Και πιθανότατα ο Κύριος μιλούσε σ’ αυτόν το δαίμονα όταν του είπε, ΜΑΡ.Ε’9 Και ηρώτησεν αυτόν· Τι είναι το όνομά σου; Και απεκρίθη λέγων· Λεγεών είναι το όνομά μου, διότι πολλοί είμεθα.
Και ονομάστηκαν όλα αυτά τα δαιμόνια “…Λεγεών…
9ΟΝ. Μαθαίνουμε ότι, υπάρχουν διαφορετικών ειδών δαιμόνια. Διαβαθμίσεις πονηρίας και ισχύος πονηρίας βέβαια.
ΜΑΡ.Θ’29 Και είπε προς αυτούς· Τούτο το γένος δεν δύναται να εξέλθη δι' ουδενός άλλου τρόπου ειμή διά προσευχής και νηστείας.
10ΟΝ. Όσο ποιο μεγάλα προνόμια έχουμε, τόσο μεγαλύτερη υπευθυνότητα έχουμε απέναντι στο Θεό και υπευθυνότητα όσον αφορά την προστασία του εαυτού μας από τα δαιμόνια. Πρέπει να προστατέψουμε τους εαυτούς μας.
Β’ΠΕΤ.Β’21 Επειδή καλήτερον ήτο εις αυτούς να μη γνωρίσωσι την οδόν της δικαιοσύνης, παρά αφού εγνώρισαν να επιστρέψωσιν εκ της παραδοθείσης εις αυτούς αγίας εντολής.
Για παράδειγμα, βλέπουμε το λαό Ισραήλ, τι τους είχε δώσει ο Θεός, πόσα πράγματα γνώριζαν που τα έθνη είχαν μεσάνυκτα για όλα αυτά. Όμως το 70 μ.Χ. ήταν που η Ιερουσαλήμ γέμισε στο πλήρες η αμαρτία τους πια, στο πλήρες. Γι’ αυτό και ήρθε μετά η κρίση επάνω τους.
11ΟΝ. Μαθαίνουμε από αυτό το παράδειγμα, ότι τα δαιμόνια δεν είναι πανταχού παρόντα, αλλά είναι σε ένα μέρος τη φορά, σε ένα τόπο τη φορά.
Και ένα τελευταίο παράδειγμα είναι:
12ΟΝ. Βλέπουμε ότι, θα ξανάρθουν για να σε ελέγξουν, για να δουν τι γίνεται μέσα σου, για το αν μπορούν να μπουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου