Blogger Widgets




9 Οκτωβρίου 2013

Η σχολή της υπακοής 2

2. Η υπακοή στην Παλαιά Διαθήκη
Εδώ πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στο πώς εμφανίζεται η υπακοή σε κάθε νέα αρχή της ιστορίας της διακυβέρνησης του Θεού.
1)    Για το Νώε, τον πατέρα του ανθρώπινου γένους, διαβάζουμε τέσσερις φορές: «Έκαμεν ο Νώε κατά πάντα όσα προσέταξεν εις αυτόν ο Θεός, ούτως έκαμε» (Γεν. ς΄ 22, ζ΄ 5.9.16). 
Ο Θεός μπορεί να εμπιστευθεί το έργο Του μόνο σε όποιον εκτελεί τις εντολές Του. 
Μόνο αυτόν μπορεί να χρησιμοποιήσει για τη σωτηρία ανθρώπων.
2)    Για τον Αβραάμ, τον πατέρα του εκλεκτού λαού, είναι γραμμένο: «Δια πίστεως υπήκουσεν ο Αβραάμ» (Εβρ. ια΄ 8).
 Αφού βρέθηκε για σαράντα χρόνια στη σχολή της υπακοής της πίστης, ήρθε ο Θεός, για να τελειοποιήσει αυτή την πίστη και να την κορυφώσει με την πλήρη ευλογία Του. 
Τίποτε άλλο δεν μπορούσε ν’ αρκέσει γι’ αυτό εκτός από μια πράξη μέγιστης υπακοής.
 Όταν έδεσε το γιο του στο θυσιαστήριο, ήρθε ο Θεός και είπε: «Ώμοσα εις εμαυτόν… ότι ευλογών θέλω σε ευλογήσει, και πληθύνων θέλω πληθύνει το σπέρμα σου … και εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης, διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου» (Γεν. κβ΄ 16-18). 
 Στον δε Ισαάκ είπε: «Θέλω εκπληρώσει τον όρκον, τον οποίον ώμοσα προς Αβραάμ τον πατέρα σου … επειδή ο Αβραάμ υπήκουσε εις την φωνήν μου» (κεφ. κς΄ 3-5).
Ω, πότε θα μάθουμε, πόσο ανέκφραστη αξία έχει η υπακοή ενώπιον του Θεού και πόσο ανεξερεύνητη είναι η ανταμοιβή της, την οποία χαρίζει Εκείνος! 
Ο δρόμος για μας, για να γίνουμε ευλογία για τον κόσμο, είναι να είμαστε άνθρωποι της υπακοής, έχοντας ενώπιον των ανθρώπων και του Θεού αυτό το γνώρισμα: το θέλημά μας να είναι εντελώς παραδομένο στο θέλημα του Θεού. 
Είθε να περιπατούμε όλοι στα ίχνη του Αβραάμ, εφ’ όσον το ομολογούμε!
3)    Ας προχωρήσουμε στο Μωϋσή. 
Στο Σινά ο Θεός του έδωσε το ακόλουθο μήνυμα για το λαό: «Εάν τωόντι υπακούσητε εις την φωνήν μου, και φυλάξητε την διαθήκην μου, θέλετε είσθαι εις εμέ ο εκλεκτός από πάντων των λαών» (Εξ. ιθ΄ 5). 
 Ουσιαστικά κάτι άλλο είναι αδύνατο.
 Το άγιο θέλημα του Θεού είναι να δοξάζεται και να εκπληρούται. 
Μόνο μέσω υπακοής στο θέλημά Του είναι δυνατό να είμαστε λαός του.
4)    Ένα άλλο παράδειγμα αποτελεί η κατασκευή του αγιαστηρίου, στο οποίο ήθελε ο Θεός να κατοικεί. 
Στα τελευταία τρία κεφάλαια του βιβλίου της Εξόδου βρίσκουμε δεκαεννέα φορές την έκφραση: «Και έκαμεν ο Μωϋσής κατά πάντα όσα προσέταξεν ο Κύριος εις αυτόν». Και ύστερα: «Δόξα του Κυρίου ενέπλησε την σκηνήν». 
Παρόμοια έκφραση έχουμε στο Λευϊτικό η΄ και θ΄ σε σχέση με την καθιέρωση των ιερέων και της σκηνής. 
Την συναντάμε δώδεκα φορές. Και ύστερα: «Και εξήλθε πυρ απ’ έμπροσθεν του Κυρίου και κατέφαγεν επί του θυσιαστηρίου το ολοκαύτωμα».
Δεν μπορεί να διασαφηνιστεί περισσότερο με λόγια, ότι ο Θεός χαίρεται να κατοικεί εκεί, όπου έχει χαρακτηριστική επιρροή η υπακοή του λαού Του, και ότι Εκείνος στρέφει την υπακοή με την εύνοια και την παρουσία Του.
5)    Μετά το 40ετές πέρασμα μέσα από την έρημο και την τρομακτική αποκάλυψη του καρπού της ανυπακοής, υπήρχε μια νέα αρχή, όταν ο λαός επρόκειται να εισέλθει στη γη Χαναάν. 
Διάβασε το Δευτερονόμιο με όλα όσα είπε ο Μωϋσής σχετικά με τη γη και θα παρατηρήσεις, ότι κανένα άλλο βιβλίο της Αγίας Γραφής δε χρησιμοποιεί τόσο συχνά την έννοια της υπακοής ή της ευλογίας, την οποία φέρει η υπακοή: «Ιδού, εγώ βάλλω σήμερον έμπροσθέν σας ευλογίαν και κατάραν. Την ευλογίαν, εάν υπακούητε … την κατάραν, εάν δεν υπακούητε» (Δευτ. ια΄ 26-28).
Μάλιστα, «την ευλογίαν, εάν υπακούητε»! Αυτή είναι η θεμελιώδης αρχή μιας ευλογημένης ζωής. Η Χαναάν μπορεί – σαν τον παράδεισο και τον ουρανό – να είναι τόπος ευλογίας, εάν είναι τόπος υπακοής. Με την προϋπόθεση να παραμείνουμε εκεί! Ας φυλαγόμαστε, απλά να προσευχόμαστε για ευλογία. 
Ας φροντίζουμε να είμαστε υπάκουοι, τότε ο Θεός θα ευλογήσει.
 Η μοναδική μας σκέψη θα πρέπει να είναι: πώς μπορώ να έχω πλήρη υπακοή απέναντι στον Θεό, για να είμαι ευάρεστος;

6)    Η επόμενη νέα αρχή βρίσκεται στην καθιέρωση της βασιλείας στον Ισραήλ. Στην ιστορία του Σαούλ έχουμε μια εξαιρετικά σοβαρή προειδοποίηση σχετικά με την αναγκαιότητα της λεπτομερούς και πλήρους υπακοής ενός ανθρώπου, στον οποίο ο Θεός θέλει να εμπιστευθεί την διακυβέρνηση του λαού Του.
 Ο Σαμουήλ είχε παραγγείλει στο Σαούλ (Α΄ Σαμ. ι΄ 8), να τον περιμένει επτά μέρες, μέχρι να έρθει να θυσιάσει και να τον πληροφορήσει, τί να κάνει. Όταν ο Σαμουήλ άργησε (ιγ΄ 8-14), ανέλαβε ο Σαούλ ο ίδιος τη θυσία. Ο Σαμουήλ μόλις έφθασε είπε: «Δεν εφύλαξας το πρόσταγμα Κυρίου του Θεού σου, το οποίον προσέταξεν εις σε … τώρα η βασιλεία σου δεν θέλει στηριχθή … επειδή δεν εφύλαξας εκείνο το οποίον προσέταξεν εις σε ο Κύριος». Ο Θεός δεν τιμά έναν ανυπάκουο άνθρωπο.
Στο Σαούλ δίδεται μια δεύτερη ευκαιρία να δείξει, τί είναι στην καρδιά του. Ο Θεός τον αποστέλλει να εκτελέσει την κρίση στους Αμαληκίτες.
 Υπακούει. Μαζεύει ένα στρατό 200.000 ανδρών, εξέρχεται προς την έρημο και εξολοθρεύει τους Αμαληκίτες. 
Ο Θεός διέταξε: «Εξολόθρευσον παν ό,τι έχει και μη φεισθής αυτούς… (Α΄ Σαμ. ιε΄ 3).
 Όμως φείστηκε τα καλύτερα ζώα και τον Αγάγ. Τότε ο Θεός του είπε: «Μετεμελήθην ότι έκαμα τον Σαούλ βασιλέα, διότι εστράφη από όπισθέν μου και τους λόγους μου δεν εξετέλεσε» (Α΄ Σαμ. ιε΄ 10). Όταν ήρθε ο Σαμουήλ, ο Σαούλ ισχυρίστηκε: «Εξετέλεσα τον λόγον του Κυρίου» (Α΄ Σαμ. ιε΄ 13). Ίσως σκεφθούμε, ότι το έκανε πράγματι. Αλλά η υπακοή του δεν ήταν πλήρης. Ο Θεός ζητά λεπτομερή και πλήρη υπακοή. Είχε πει: «Εξολόθρευσον παν … μη φεισθής» (ιε΄ 3). Αυτό δεν το έκανε. Είχε φειστεί τα καλύτερα ζώα, για να τα θυσιάσει στον Κύριο. Και ο Σαμουήλ αποκρίθηκε: «Υποταγή είναι καλητέρα παρά την θυσίαν … επειδή συ απέρριψας τον λόγον του Κυρίου, δια τούτο και αυτός απέρριψε σε» (ιε΄ 22-23).

Αυτή ήταν μια ανεπαρκής υπακοή, η οποία εκτέλεσε εν μέρει την εντολή του Θεού, δεν είναι όμως η υπακοή, την οποία ζητά ο Θεός! Ο Θεός λέει σχετικά με κάθε αμαρτία και ανυπακοή: «Εξολόθρευσον παν, μη φεισθής»! Είθε ο Θεός να μας δείχνει, αν περιπατούμε πλήρως στο πλευρό Του, εξολοθρεύοντας μη φειδόμενοι όσα δεν βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με το θέλημά Του. Μόνο μια ειλικρινής, λεπτομερής υπακοή μπορεί να ικανοποιήσει τον Θεό. Τίποτε λιγότερο απ’ αυτό δεν θα έπρεπε να ικανοποιήσει εμάς, για να φυλαχθούμε από την απάντηση του Θεού «Συ απέρριψας τον λόγον του Κυρίου», ενώ εμείς ισχυριζόμαστε «Εξετέλεσα».

7)    Αναφέρουμε ένα ακόμα παράδειγμα από την Παλαιά Διαθήκη. Μετά το Δευτερονόμιο συναντάμε τις περισσότερες φορές την έννοια της υπακοής στο βιβλίο του Ιερεμία, όμως δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις σε σχέση με την λυπητερή παρατήρηση, ότι ο λαός δεν υπάκουσε.
Ο Θεός συνοψίζει τις πράξεις των πατέρων με τα λόγια: «Δεν ελάλησα προς τους πατέρας σας … περί ολοκαυτωμάτων και θυσιών, αλλά τον λόγον τούτον προσέταξα εις αυτούς, λέγων: Ακούσατε την φωνήν μου και θέλω είσθαι Θεός σας» (Ιερ. ζ΄ 22.23). Είθε να μάθουμε, ότι όλα όσα λέει ο Θεός περί θυσιών, ακόμη και περί της θυσίας του αγαπητού Του Υιού, υπόκεινται στο εξής: να επαναφερθεί το πλάσμα σε πλήρη υπακοή. 
Δεν υπάρχει άλλη πρόσβαση στην υπόσχεση «θέλω είσθαι Θεός σας» εκτός από την εντολή «Ακούσατε την φωνήν μου».
Συνεχίζεται… 
 A. Murray 
Μετ.: Ιωνάς Ζάϊντελ για τα Xristianikanea.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Πήγαινε!

Eπέστρεψε στο Χριστό

Φυλαχτείτε από ένα σοβαρό σύνδρομο....

Που είναι οι άνδρες?

Τρέξε για τη ζωή σου!

Ξύπνα εκκλησία!

Προσευχηθείτε για τη δύναμη του Θεού

Υπάρχει Ένας Άλλος Κόσμος

Zώντας την αγάπη